Οι εκτός χρόνου κανόνες ανταλλαγής. Ιουδαϊσμός. 📜🗺️

Στον Ιουδαϊσμό, η ανταλλαγή, ως άμεση μορφή ανταλλαγής αγαθών χωρίς τη χρήση των χρημάτων, αναφέρεται στο Tanakh (την Εβραϊκή Βίβλο) ως φυσικό στοιχείο της οικονομικής ζωής της αρχαιότητας. Για παράδειγμα, το Βιβλίο της Γένεσης λέει πώς ο Ισαάκ και ο Αβιμέλεχ συνάπτουν συμβάσεις που περιλαμβάνουν ανταλλαγή δώρων και αμοιβαίες υποχρεώσεις. Αν και ο όρος «ανταλλαγή» με τη σύγχρονη σημασία του δεν χρησιμοποιείται, στην ουσία, επρόκειτο για μορφές συμβατικής ανταλλαγής που βασίζονταν στη συναίνεση των μερών. Ο Ιουδαϊσμός δίνει μεγάλη έμφαση στην ειλικρίνεια και τη δικαιοσύνη στο εμπόριο και τις συναλλαγές. Η Τορά περιέχει σαφείς οδηγίες: «Μην εξαπατάτε ο ένας τον άλλον» (Λευιτικό 25:14) και «Θα έχετε τίμια ζυγαριά και τίμια μέτρα» (Λευιτικό 19:36). Αυτές οι αρχές ισχύουν τόσο για τις συναλλαγές που χρησιμοποιούν χρήμα όσο και για τις απευθείας συναλλαγές. Μια συναλλαγή ανταλλαγής, από την άποψη του εβραϊκού δικαίου (halacha), θεωρείται μια πλήρης σύμβαση αγοραπωλησίας, όπου σημαντικό στοιχείο είναι η αμοιβαία συναίνεση των μερών και η αμεροληψία των όρων. Η Μισνά και το Ταλμούδ, οι βασικές πηγές της Προφορικής Τορά, συζητούν λεπτομερώς τις διάφορες πτυχές των συναλλαγών, συμπεριλαμβανομένης της ανταλλαγής. Ο Ιουδαϊσμός δεν καταδικάζει το ίδιο το γεγονός της υλικής ανταλλαγής, τονίζει όμως ότι η οικονομική δραστηριότητα πρέπει να εξυπηρετεί ηθικούς και κοινωνικά χρήσιμους σκοπούς. Τα χρήματα και η περιουσία θεωρούνται ως μέσα που δίνονται στον άνθρωπο από τον Θεό για την εξυπηρέτηση των πλησίων, της κοινωνίας και του Παντοδύναμου.